Βασίλης Σαμπατακάκης Αναπληρωτής καθηγητής Νεοελληνικών Σπουδών. Πανεπιστήμιο της Λουντ, Σουηδία
Με την αύξηση των ταξιδιωτών στην Ευρώπη κατά τον αναγεννησιακό ουμανισμό, από τα μέσα του 16ου αιώνα, άνθισε μία μορφή ταξιδιωτικών μεθόδων που σκοπός τους ήταν να υποδείξουν στους περιηγητές πώς να καταγράψουν συστηματικά τα ταξίδια τους και να δώσουν στοιχεία και πληροφορίες πέραν των ιδίων ενδιαφερόντων τους, που θα καταστούν διαφωτιστικές όχι μόνον σε άλλους περιηγητές, αλλά και στο διαρκώς αυξανόμενο αναγνωστικό κοινό. Με τον όρο apodemik (από την ελληνική λέξη ¨αποδημία¨) εννοείται το είδος της ταξιδιωτικής λογοτεχνίας και τα εγχειρίδια/μέθοδοι του είδους αυτού που εκδόθηκαν στα γερμανικά, γαλλικά, σουηδικά, αγγλικά, ιταλικά.
Η επίδραση αυτών των εγχειριδίων είναι προφανής στην περιηγητική σουηδική γραμματεία.
Σουηδοί που ταξίδεψαν στη Μεσόγειο το 18ο αιώνα, επισκεπτόμενοι την Ελλάδα την Κύπρο και τη Μικρά Ασία, και που άφησαν πίσω τους περιηγητικά κείμενα, κάνουν καταγραφές επηρεασμένοι από τις οδηγίες των «αποδημητικών» μεθόδων και μάλιστα του σουηδού βοτανολόγου Κάρολου Ληναίου, που είχε δημοσιεύσει το 1759 τη δική του με τον τίτλο Istructio Peregrinatoris.
Ο απώτερος σκοπός με τα εκπαιδευτικά ταξίδια του 18ου αιώνα ήταν οι νέοι ταξιδιώτες να διαμορφώσουν το χαρακτήρα τους και να αυξήσουν τις γνώσεις τους, πέρα από το τυχόν επιστημονικό τους πεδίο, σε διαφορετικά γνωστικά αντικείμενα έχοντας τον εγκυκλοπαιδισμό ως σημείο αναφοράς.
