She is a Professor of Vilnius State University, Department of Classical Studies.
1981: graduated from  the University of St.Petersburg, Russia.

1985: set up the Department of Byzantine and Modern Greek Studies ( the first in Russia) and has been the Head of the Department until 2020. Her habilitation thesis has been dedicated to Pontic Dialect.

1985-1990: Extensive research in the Field Linguistics. Field Studies of the Gypsy Language (Region of St. Petersburg). Has also  organised a number of research expeditions to the regions inhabited by Greek communities. Has developed a unique method of language teaching through the examples of etalon literary texts.

2000-2003: Visiting professor in  Cyprus University; Queen Mary and Westfield College ( London); Ecole Normale (Paris);Panteion ( Greece); Ca Foscari ( Venice) and others.

Scholarships: Deni Diderot ( France), Onasis ( Greece)

Awards:  Παράσημα του Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος της Ελληνικής Δημοκρατίας ( the Order of Phoenix) ( 2008), Doctor Honoris Causa, University of Komotini,  Cultural Ambassador of Greece ( Award of the Mayor of Athens).

Main fields of research interests: socio- and ethnolinguistics,  Greek literature, Greek dialectology, language contacts, comparative studies (history of literature, semiotics), literary standard

Languages: Russian (mother tongue);Greek, English, French, German, Albanian, Lithuanian, Italian  – fluent; Turkish, Polish, Spanish, Ossetian – fair.

Η Σάρα Εστέμπαν Καμπρέρα είναι υποψήφια διδάκτωρ Ελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Γρανάδας και μεταφράστρια της Πρεσβείας της Ελλάδας στην Μαδρίτη.

Αποφοίτησε από τη σχολή Μετάφρασης και Διερμηνείας του Πανεπιστημίου της Γρανάδας με εξειδίκευση στην Ελληνική και την Αγγλική γλώσσα.

Η μεταπτυχιακή της εργασία με θέμα: Λογοτεχνική μελέτη και μετάφραση του διηγήματος Η Φαρμακολύτρια του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη κρίθηκε από την αρμόδια επιτροπή να λάβει την μία και μοναδική Αριστεία του προγράμματος (Master) Σύγχρονες Γλώσσες και Πολιτισμός τους.

Έχει μεταφράσει από τα Ελληνικά στα Ισπανικά μεταξύ άλλων έργα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη και είναι μέλος του ερευνητικού προγράμματος μετάφρασης Απομνημονεύματα των πρωταγωνιστών του 1821 το οποίο άρχισε να υλοποιείται στο Κέντρο Βυζαντινών, Νεοελληνικών και Κυπριακών Σπουδών της Γρανάδας, με αφορμή την επέτειο των διακοσίων ετών από την Ελληνική Επανάσταση.

Ήδη έχει μεταφράσει τον πρώτο τόμο των Απομνημονευμάτων του Φωτάκου, πρώτου υπασπιστή του Κολοκοτρώνη.

Επίσης συνεργάζεται με το εν λόγω Κέντρο στον τομέα της διοργάνωσης συνεδρίων και εκθέσεων καθώς και στα προγράμματα μετάφρασης

Είναι διδάκτωρ Ελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Γρανάδας. Το 2021 υποστήριξε  τη διδακτορική της διατριβή, με τίτλο Θεωρία και Πράξη στην Μετάφραση προς τα Ισπανικά των Κυπριακών Θρησκευτικών Δημοτικών Τραγουδιών.

Είναι μέλος της ερευνητικής ομάδας Σπουδές μεσαιωνικού και νεοελληνικού πολιτισμού (HUM 728) του Πανεπιστημίου Γρανάδας και του Κέντρου Βυζαντινών, Νεοελληνικών και Κυπριακών Σπουδών του εν λόγω πανεπιστημίου.

Διδάσκει μαθήματα μετάφρασης (Ελληνικά-Ισπανικά) στα μεταπτυχιακά προγράμματα του Τμήματος Ισπανικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Έχει δημοσιεύσει άρθρα, βιβλιοκρισίες, μεταφράσεις και λογοτεχνικά έργα. Το 2012 βραβεύτηκε στον διεθνή διαγωνισμό Marco& Alberto Ippolito για το ποίημα Querida Lotte (Αγαπητή Λόττε) και το 2018 στον διαγωνισμό διηγήματος Atenea de Armilla γιατο διήγημα Paseo por la ciudad de Atenas (Περίπατος στην Αθήνα).

Η Virginia López Recio – Βιρχίνια Λόπεθ Ρέθιο (Πίνος Πουέντε, Γρανάδα, Ισπανίας). Είναι πτυχιούχος Κλασικής Φιλολογίας, Διδάκτωρ Φιλολογίας του Πανεπιστημίου της Γρανάδας με Μεταδιδακτορική Έρευνα στο Τμήμα Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστήμιο.

Έχει συνεργαστεί για πολλά χρόνια με το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο και το Ινστιτούτο Θερβάντες της Αθήνας. Συνεργάζεται ως ερευνήτρια με το Κέντρο Βυζαντινών, Νεοελληνικών και Κυπριακών Σπουδών της Γρανάδας.

Η διδακτορική της διατριβή έχει ως θέμα της την πρόσληψη του Λόρκα στην Ελλάδα, και πάνω στο θέμα δημοσίευσε: Το φεγγάρι το μαχαίρι τα νερά. Ο Λόρκα στην Ελλάδα (Αθήνα: Εκδόσεις των Φίλων, 2006) και La recepción de Federico García Lorca en Grecia: El caso de Bodas de sangre (Γρανάδα: Centro de Estudios Bizantinos, Neogriegos y Chipriotas, 2008).

Επίσης έχει δημοσιεύσει άλλα επιστημονικά βιβλία και πολλά άρθρα για τις σχέσεις και επιρροές ανάμεσα στην Λογοτεχνία της Ελλάδας και της Ισπανίας.

Ως μεταφράστρια έχει δημοσιεύσει, μεταξύ άλλων, το διήγημα του Α.Ρ. Ραγκαβή «Ο Συμβολαιογράφος» και το 2015 σε εκδοτικό οίκο της Ισπανίας μια ανθολογία νεοελληνικής ποίησης με εξήντα ποιητές, από τον Θέμελη μέχρι σήμερα. Το 2015 έλαβε το βραβείο Μετάφρασης του Ιδρύματος Corda της Ν. Υόρκης.

Η Άνκα Ρατζένοβιτς είναι Επίκουρη Καθηγήτρια στο Τμήμα Νεοελληνικών Σπουδών της Φιλολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου. Είναι επίσης Πρόεδρος της Εταιρείας Νεοελληνιστών της Σερβίας.

Έχει αποκτήσει το πτυχίο της στο Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου. Ερευνά και διδάσκει σε προπτυχιακά και μεταπτυχιακά προγράμματα τις γνωστικές περιοχές: κατάκτηση και διδασκαλία της δεύτερης/ξένης γλώσσας, διδασκαλία και εκμάθηση της ελληνικής και σερβικής ως Γ2/ΞΓ γλώσσας, εφαρμοσμένη γλωσσολογία, σύνταξη, πραγματολογία, στρατηγικές γλωσσικής ανάπτυξης και επικοινωνίας, παιδαγωγική γραμματική.

Διαθέτει πολυετή εμπειρία στη διδασκαλία της Ελληνικής ως δεύτερης/ ξένης γλώσσας και έχει συμμετάσχει σε μεγάλο αριθμό ερευνητικών και επιμορφωτικών προγραμμάτων σχετικών με τη γλωσσική διδασκαλία και τη διαπολιτισμική εκπαίδευση.

Έχει συμμετάσχει και σε διάφορα διεθνή συνέδρια στη Σερβία και στο εξωτερικό. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε έγκριτα επιστημονικά περιοδικά και πρακτικά συνεδρίων.

Ο Βόικαν Στόιτσιτς είναι Επίκουρος Καθηγητής Ελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας και πρόεδρος του Τμήματος Νεοελληνικών Σπουδών της Φιλολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου.

Σπούδασε ελληνική φιλολογία στο ίδιο Πανεπιστήμιο όπου ολοκλήρωσε τις προπτυχιακές, μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές του.

Διδάσκει τα Νέα Ελληνικά από το 2006 στο εν λόγω Τμήμα, ενώ παράλληλα ασχολείται με τη διδασκαλία της σερβικής γλώσσας ως ξένης από το 2010. Διατελεί γενικός γραμματέας της Σερβικής Εταιρείας Νεοελληνικών Σπουδών από το 2021, ενώ εξελέγη μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Νεοελληνικών Σπουδών το 2018.

Μέσω της ευρωπαϊκής κινητικότητας διδακτικού προσωπικού είχε την ευκαιρία να διδάξει στους φοιτητές του Ανοιχτού Πανεπιστημίου Κύπρου, του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης καθώς και του Πανεπιστήμιου της Γρανάδας.

Έχει δημοσιεύει άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά και πρακτικά συνεδρίων και τα κύρια επιστημονικά του πεδία είναι η Εφαρμοσμένη Γλωσσολογία και η διδασκαλία της Ελληνικής ως ξένης, η Μορφολογία και η Φρασεολογία της Ελληνικής Γλώσσας.

Η Eka Tchkoidze έλαβε τον προπτυχιακό της τίτλο ως φιλόλογος της Γεωργιανής και Νεοελληνικής Φιλολογίας από το Κρατικό Πανεπιστήμιο I. Javakhishvili της Τιφλίδας το 1998.

Συνέχισε τις σπουδές τις στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, από το οποίο έλαβε τον μεταπτυχιακό (2001) και το διδακτορικό (2006) τίτλο.

Της είχαν απονεμηθεί υποτροφίες από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών της Ελλάδας (Ι. Κ. Υ.) και το Κοινωφελές Ίδρυμα «Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης». Το 2007-2008 εργάστηκε ως μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Πρόγραμμα Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Princeton (ΗΠΑ).

Από το 2008 κατέχει τη θέση στο Ilia State University της Τιφλίδας αρχικά ως επίκουρη και από το 2013 ως αναπληρώτρια καθηγήτρια.

Έχει εκδώσει τη μονογραφία της στα ελληνικά στην Αθήνα (2011) με τίτλο «Ένας Γεωργιανός προσκυνητής στον Βυζαντινό κόσμο του 9ου αιώνα».

Στα 2012-2015 υπήρξε μέλος του ερευνητικού προγράμματος για τη μελέτη των πόλεων-λιμανιών της Μαύρης θάλασσας (www.blacksea.gr), στο πλαίσιο του οποίο έχει γράψει πλήθος άρθρων και λημμάτων για το Βατούμ (19ος αι.-1921). Έκτοτε μαζί με τα βυζαντινά θέματα ασχολείται και με την έρευνα του ελληνισμού στη Γεωργία (από τον 18ο αι. μέχρι και σήμερα).

Ο Γιώργος Αναγνώστου κατέχει την έδρα Μιλτιάδης Μαρινάκης στο πρόγραμμα Νεοελληνικών Σπουδών του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Οχάιο. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα συμπεριλαμβάνουν διεθνικές και εθνοτικές σπουδές με επίκεντρο την Ελληνική Αμερική και την διασπορά.

Η έρευνά του καλύπτει ποικίλα επιστημονικά πεδία όπως πολιτισμικές επιστήμες, λογοτεχνία, κοινωνιολογία, ιστορία, κινηματογράφο και πολιτισμική διπλωματία. Έχει δημοσιεύσει σε ένα ευρύ φάσμα επιστημονικών περιοδικών όπως Melus, Diaspora, Italian American Review, Journal of American Folklore, Journal of Modern Greek Studies, Modern Greek Studies (Australia & New Zealand), Journal of Greek Media and Culture, καθώς και σε διάφορους τόμους (classics.osu.edu/people/anagnostou.1).

Tο βιβλίο του Contours of White Ethnicity: Popular Ethnography and the Making of Usable Pasts in Greek America (Ohio University Press 2009) έχει μεταφραστεί στα Ελληνικά από τις εκδόσεις Νήσος (2021).

Είναι ένας από τους επιμελητές του βιβλίου Redirecting Ethnic Singularity: Italian Americans and Greek Americans in Conversation (Fordham University Press 2022) το οποίο έχει τιμηθεί με το βραβείο Βασιλική Καραγιαννάκη της Εταιρείας Νεοελληνικών Σπουδών Βορείου Αμερικής.

Επιμελείται το ηλεκτρονικό περιοδικό Ergon: Greek/American & Diaspora Arts and Letters, το οποίο προβάλλει τις τέχνες και κουλτούρα της Ελληνικής Αμερικής.

Γεννήθηκε το 1968 στο Βαθύρρευμα Τρικάλων. Διδάσκει από το 2010 στο Τμήμα Φιλολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Κατά τη δεκαετία του 2000 είχε εργαστεί ως τακτικός ερευνητής της Νεοελληνικής και Ευρωπαϊκής Λογοτεχνίας στο Τμήμα Γλώσσας και Λογοτεχνίας του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας (Θεσσαλονίκη).

Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα αφορούν κυρίως τη νεοελληνική λογοτεχνία του 19ου και του 20ού αιώνα, τη λογοτεχνία στον τύπο, τη λογοτεχνία στην εκπαίδευση, τη νεοελληνική κριτική, τη βιβλιογραφία και τα περιοδικά λόγου και τέχνης.

Έχει ασχοληθεί με μείζονες και ελάσσονες έλληνες λογοτέχνες (Γεώργιο Βιζυηνό, Γεώργιο Δροσίνη, Ανδρέα Καρκαβίτσα, Κωστή Παλαμά, Μιχαήλ Μητσάκη, Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, Εμμανουήλ Ροΐδη, Γιάννη Σκαρίμπα, Σπυρίδωνα Ζαμπέλιο, Μαρίνο Παπαδόπουλο Βρετό, Πάνο Ηλιόπουλο, Επαμεινώνδα Κ. Κυριακίδη κ.ά.).

Τελευταία του βιβλία: Γιάννης Σκαρίμπας, Το Βατερλώ δυο Γελοίων. Δράμα σε τρεις πράξεις (1939) (Νεφέλη 2017). (Σε συνεργασία με τον Σωτήρη Τσέλικα), Εμμανουήλ Δ. Ροΐδης, Οι ετήσιες επιθεωρήσεις στην «Ώρα» (1878-1889) (Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος 2021). Κωστής Παλαμάς, Διηγήματα (Ίδρυμα Κωστή Παλαμά 2022 – Άπαντα Κωστή Παλαμά, τόμ. 12).

Έχει υπό έκδοση στις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης τον τόμο Εισαγωγή στο έργο του Βιζυηνού: Επιλογή κριτικών κειμένων.

Ομότιμος Καθηγητής, Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Αριστούχος του Μαθηματικού Τμήματος του Α.Π.Θ., διδακτορικό Δίπλωμα στα Μαθηματικά, ΔΠΘ, 1980. Υπηρέτησε στο  Δ.Π.Θ. από το 1974 έως την αφυπηρέτησή του το 2015, ως Τακτικός Καθηγητής από το 1996. Υπηρέτησε ως εκλεγμένος  Πρόεδρος του ΠΤΔΕ και  Κοσμήτορας της Σχολής Επιστημών Αγωγής. Κατέχει θέση Honorary Professor στο Istituto per la Ricerca di Base, Molise, Italy. Επισκέπτης Καθηγητής Massachusetts Institute of Technology (M.I.T.) USA, Udine, Italy και University of Wales, Bangor, UK.

Συμμετείχε σε πάνω από 300 διεθνή συνέδρια, σε 60 ως προσκεκλημένος ομιλητής, σε περισσότερες από 20 χώρες.Συγγραφέας 2 μονογραφιών: T. Vougiouklis, Hyperstructures and their Representations, Hadronic Press Monograph in Mathematics, USA (1994) και B. Davvaz & T. Vougiouklis, A Walk Through Weak Hyperstructures, Hv-Structures, World Scientific, (2018).

Επιμελήθηκε 8 πρακτικά διεθνών συνεδρίων και συνέγραψε 7 διδακτικά πανεπιστημιακά συγγράμματα και συνέγραψ άνω των 170 επιστημονικών εργασιών σε διεθνή περιοδικά ή πρακτικά διεθνών συνεδρίων με κριτές, με περισσότερες από 4000 αναφορές στο επιστημονικό του έργο.

Κριτής σε διεθνή περιοδικά και  μέλος συντακτικών επιτροπών πλήθους διεθνών περιοδικών. Αρθρογραφεί σε θέματα περί παιδείας και, τέλος, έχει  εκδώσει  10 ποιητικές συλλογές, ένα CD- στίχοι και μουσική και ένα βιβλίο με άρθρα περί παιδείας.

Η Ζωή Γαβριηλίδου είναι διδάκτορας του Πανεπιστημίου Paris XIII, Καθηγήτρια γλωσσολογίας στο Δ.Π.Θ και κατά την τρέχουσα ακαδημαϊκή χρονιά Επισκέπτρια Καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο.

Διετέλεσε  Αντιπρύτανης Ακαδημαϊκών Υποθέσεων και Φοιτητικής Μέριμνας στο Δ.Π.Θ, Κοσμήτορας της Σχολής Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών, Πρόεδρος του Τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας και Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Λεξικογραφίας. Είναι Συντονίστρια του Δικτύου Γραφείων Υποστήριξης Διδασκαλίας και Μάθησης, επικεφαλής του Αγγλόφωνου Προγράμματος MA In Hellenic Studies στο ΔΠΘ, ενώ διευθύνει το ΠΜΣ Εξειδίκευση στις ΤΠΕ και Ειδική Αγωγή: Ψυχοπαιδαγωγική της Ένταξης.

Ήταν αναπληρώτρια συντονίστρια της επιτροπής εμπειρογνωμόνων στο πρόγραμμα «Νέο Σχολείο-Σχολείο 21ου αιώνα» για την αναμόρφωση των Προγραμμάτων Σπουδών για τη γλώσσα και τη λογοτεχνία, ενώ έχει συμμετάσχει στη συγγραφή νέων αναλυτικών προγραμμάτων για το Λύκειο στην Κύπρο.

Έχει συγγράψει 8 βιβλία, πάνω από 140 άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους, και έχει επιμεληθεί 17 συλλογικούς τόμους και αναλυτικά προγράμματα ή άλλο εκπαιδευτικό υλικό. Το 2022 ολοκλήρωσε τη συγγραφή του Αναλυτικού Προγράμματος Σπουδών για τη διδασκαλία της Ελληνικής ως Γλώσσας Πολιτισμικής Κληρονομιάς στην Αμερική, έπειτα από ανάθεση της Ελληνορθόδοξης Αρχιεπισκοπής Αμερικής. Βραβεύτηκε από το Ελληνικό Ινστιτούτο Πολιτισμικής Διπλωματίας με το βραβείο της Soft Power Ambassador, από τη Σχολή Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών του ΔΠΘ με το βραβείο «Αναγνώρισης, Επιρροής, Κοινωνικού Έργου και Προσφοράς», από Centro de Estudios Bizantinos Neogriegos et Chipriotas του Πανεπιστημίου της Γρανάδα με το μετάλλιο τιμής.

Ο Διονύσης Γούτσος είναι Καθηγητής Κειμενογλωσσολογίας στον Τομέα Γλωσσολογίας (Τμήμα Φιλολογίας) του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει διδάξει επίσης στο Πανεπιστήμιο του Birmingham και στο Πανεπιστήμιο Κύπρου.

Έχει συγγράψει βιβλία και άρθρα για την κειμενογλωσσολογία και την ανάλυση λόγου, τις μεταφραστικές σπουδές, τη γλωσσολογία σωμάτων κειμένων κ.ά. Έχει δημοσιεύσει, μεταξύ άλλων, τα βιβλία Modeling Discourse Topic (1997), Discourse Analysis: An Introduction (1997/2007, με την A. Georgakopoulou), Κείμενο και επικοινωνία (1999/2011, με την Α. Γεωργακοπούλου), Ο Λόγος της Μετάφρασης (2001), Γλώσσα: Κείμενο, ποικιλία, σύστημα (2012/2020), και Εισαγωγή στη γλωσσολογία σωμάτων κειμένων (2015, με τη Γ. Φραγκάκη). Έχει επιμεληθεί σε συνεργασία, μια σειρά από τόμους όπως La communication touristique (2004), Ο κόσμος των κειμένων (2006), Η ελληνική γλώσσα στην Κύπρο από την αρχαιότητα ώς σήμερα (2010), Ο προφορικός λόγος στα Ελληνικά (2014), Greece in Crisis: Combining Critical Discourse and Corpus Linguistics Perspectives (2017) και Κοινωνιογλωσσολογία (2022).

Ασχολείται  με την ανάπτυξη και επεξεργασία ηλεκτρονικών σωμάτων κειμένων στα ελληνικά όπως τα σώματα αναφοράς Σώμα Ελληνικών Κειμένων (www.sek.edu.gr) και Διαχρονικό σώμα ελληνικών κειμένων 20ού αιώνα (greekcorpus20.phil.uoa.gr), αλλά και ειδικευμένα σώματα κειμένων προφορικού λόγου από καθημερινές συνομιλίες, διαλόγους κινηματογραφικών ταινιών και τον λόγο αφασικών ομιλητών (aphasia.phil.uoa.gr).

Η Αλεξάνδρα Δεληγιώργη είναι Ομότιμη καθηγήτρια Φιλοσοφίας του ΑΠΘ και μέλος της Εταιρείας Ελλήνων  Συγγραφέων.

Εκανε σπουδές Φιλοσοφίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και Κοινωνιολογίας/Εθνολογίας στη Σορβόννη (Paris V,  René Descartes).

Τιμήθηκε με υποτροφία της Γαλλικής κυβέρνησης για τις σπουδές της στη Γαλλία, με υποτροφία από το Ίδρυμα Fullbright για έρευνα στο Πανεπιστήμιο City University of New York και με υποτροφία στο Πανεπιστήμιο του Princeton των Η.Π.Α. για έρευνα στο πανεπιστήμιο του Πρίνστον.

Επισκέφθηκε ξένα  Πανεπιστήμια (Γαλλία, Βρετανία, Η.Π.Α., Βέλγιο, Γερμανία, Κύπρος, Ισπανία, Ουγγαρία, Πορτογαλία,  Κίνα, Αυστραλία, Καναδάς, Αργεντινή).

Εξέδωσε φιλοσοφικές μελέτες, δοκίμια, συλλογές διηγημάτων, και μυθιστορήματα.

Το δοκίμιό της Άνοστον ήμαρ τιμήθηκε με το κρατικό  βραβείο δοκιμίου το 1998 και το μυθιστόρημα της Τρυφερός σύντροφος. Ο βίος και ο θάνατος του Γεωργίου Σκληρού με το βραβείο Νίκος Θέμελης του 2012.

Άρθρα και βιβλιοκρισίες της δημοσίευσαν οι  εφημερίδες Τα Νέα , Το Βήμα, Ελευθεροτυπία, Αυγή και Εφημερίδα των Συντακτών.

Βιβλία της των τελευταίων τριών ετών  είναι :

Κοιλάδες του φόβου, μυθιστόρημα, εκδόσεις Εκκρεμές, 2019.

Σύγχρονα κάτοπτρα της ελληνικότητας. Ιδέες και ιδεολογήματα στον 20ό αι.  δοκιμιακή μελέτη, εκδόσεις Αρμός, 2021.

Το κόκκινο της φωτιάς. Μικρό εγχειρίδιο λογοτεχνίας, δοκίμιο, εκδόσεις Αρμός,  2022.

Ομότιμη Καθηγήτρια Γλωσσολογίας, του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, όπου υπηρέτησε επί σαράντα τέσσερα χρόνια και από θέσεις ευθύνης, όπως ως Κοσμητόρισσα της Σχολής Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών.

Αριστούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με μεταπτυχιακές σπουδές στο  Boston State University (USA), MA και PhD στο University of Wales (UK). Έχει συμμετοχή σε πάνω από 200  συνέδρια και  είναι συγγραφέας τριών μονογραφιών, δύο στην αγγλική και μίας στην ελληνική, καθώς και 4 διδακτικών εγχειριδίων.

Οι περίπου εκατό επιστημονικές εργασίες της είναι δημοσιευμένες  σε πρακτικά συνεδρίων  και σε περιοδικά με κριτές.

Στα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εντάσσονται η διδασκαλία της ελληνικής  ως μητρικής/ξένης, η λεξικογραφία και οι στρατηγικές ανάγνωσης/εκμάθησης.

Το κύριο επιστημονικό της ενδιαφέρον όμως εστιάζεται στη χρήση μαθηματικών προτύπων στη γλωσσική έρευνα και διδασκαλία, όπου και οι περισσότερες δημοσιεύσεις της και η πιο πρόσφατη μονογραφία με τίτλο «Γλώσσα και Μαθηματικά πρότυπα».

Τα τελευταία χρόνια έχει δώσει έμφαση στη διδασκαλία των νεοελληνικών διαλέκτων και ειδικότερα των διαλέκτων της Θράκης  στο πανεπιστήμιο. Η δράση αυτή εκτιμήθηκε από την τοπική κοινωνία και βραβεύτηκε από την Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, με την οποία η ερευνήτρια  έχει ανοιχτή συνεργασία, όπως και   με πολλούς δήμους της περιοχής,  σε θέματα πολιτισμού και γλώσσας.

Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1963. Από το 1991 ζει στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε φιλολογία και ειδικεύτηκε στη μελέτη της νεοελληνικής λογοτεχνίας (δ.φ.).

Είναι αναπληρωτής καθηγητής νεοελληνικής γραμματείας στη Φιλοσοφική Σχολή (Τμήμα Φιλοσοφίας & Παιδαγωγικής) του ΑΠΘ. Έλαβε μέρος ως εισηγητής σε συνέδρια και έχει δημοσιεύσει βιβλία, μελετήματα και βιβλιοκρισίες.

Βιβλία του :

Όψεις των σχέσεων της Αριστεράς με τη λογοτεχνία στον Μεσοπόλεμο 1927-1936 (Αχαϊκές Εκδόσεις,1999, 22005),

«Μια φωτιά. Η ποίηση». Σχόλια στο έργο του Γιάννη Ρίτσου (Εκδόσεις Σοκόλη, 2003), Για τον Χριστιανόπουλο.

Κριτικά κείμενα για την ποίησή του (Εκδόσεις Αιγαίον, 2003), Ποιητικός ρυθμός.

Παραδοσιακή και νεωτερική έκφραση (Εκδόσεις Νησίδες, 2006), Μεταφρασμένη ποίηση.

Διδακτικές και κριτικές προτάσεις (Εργαστήριο Συγκριτικής Γραμματολογίας ΑΠΘ και Εκδόσεις Σφακιανάκη, 2007),

Εισαγωγή στην ποίηση του Ρίτσου. Επιλογή κριτικών κειμένων (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2009),  «Λόγος γυμνός».

Εισαγωγή στο έργο του Ντίνου Χριστιανόπουλου ( Εκδόσεις Νησίδες, 2011), Για τον Ιωάννου.

Κριτικά κείμενα (Εκδόσεις Αιγαίον, 2013), Φιλοσοφία και νεοελληνική λογοτεχνία.

Πτυχές μιας σύνθετης σχέσης (Εκδόσεις I. Σιδέρης, 2015), Από την Αλληλογραφία Μανόλη Αναγνωστάκη – Τάκη Σινόπουλου 1958-1961 (Μικροφιλολογικά Τετράδια 21= Παράρτημα περιοδικού μικρο-φιλολογικά, αρ. 40, 2016), Ο Καζαντζάκης ως ποιητής.

Φιλοσοφική διάσταση, ρυθμική έκφραση, κριτική πρόσληψη (Εκδόσεις Πεδίο, 2020).

Επιμελήθηκε τη χρηστική επανέκδοση του μυθιστορήματος του Κωνσταντίνου Θεοτόκη Οι σκλάβοι στα δεσμά τους (Σύλλογος προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων, υπό έκδοσιν) και συνέγραψε την εκτενή μελέτη «Η συνύπαρξη λυρικών και δραματικών στοιχείων στο νεοελληνικό ποιητικό πεδίο», η οποία συγκροτεί κεφάλαιο συλλογικoύ τόμου (επιμέλεια: Δημήτρης Αγγελάτος, Εκδόσεις Gutenberg, υπό εκτύπωσιν)

Η Βασιλική Κοντογιάννη είναι Ομότιμη Καθηγήτρια Νεοελληνικής Λογοτεχνίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης.

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953 και σπούδασε Φιλολογία στο Ε.Κ.Π.Α. Ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές στο Νεοελληνικό Ινστιτούτο του Πανεπιστημίου της Σορβόννης (1983). Στο ίδιο αυτό Ινστιτούτο εργάστηκε για πέντε χρόνια διδάσκοντας νεοελληνική γλώσσα, λογοτεχνία και πολιτισμό. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1987 και συνεργάστηκε σε ερευνητικά προγράμματα του Πανεπιστημίου Κρήτης, του Ι.Α.Ε.Ν. κ.ά .

Από το 1993 και ως το 2020 δίδαξε Νεοελληνική Φιλολογία στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, αρχικά στη Σχολή Επιστημών Αγωγής και κατόπιν στη Σχολή Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών.

Κεντρικός άξονας των φιλολογικών της μελετών θα μπορούσε να θεωρηθεί το έργο του Γ. Σεφέρη, τόσο ποιητικό όσο και αυτοβιογραφικό/δοκιμιακό. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εκτείνονται σε ζητήματα ιστορίας της λογοτεχνίας (με έμφαση στον Νεοελληνικό Διαφωτισμό), λογοτεχνικής κριτικής, αυτοβιογραφικού λόγου, σπουδών του φύλου.

Δημοσίευσε κυρίως φιλολογικές εκδόσεις κειμένων, φιλολογικές μελέτες, συλλογικούς τόμους νεοελληνικής φιλολογίας, καθώς και μεταφράσεις/διασκευές.

Στο λογοτεχνικό πεδίο εξέδωσε δύο ποιητικές συλλογές. Τέλος, ποιήματα και πεζά της έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά.

Η Δρ Πατρίσια Κορομβόκη είναι Επικεφαλής του Προγράμματος Νεοελληνικών Σπουδών του Τμήματος Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, Επικοινωνίας, Καλών Τεχνών, Γλωσσών και Λογοτεχνίας της Σχολής Ανθρωπιστικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Macquarie, στο Σίδνεϋ, Αυστραλίας. Βραβεύτηκε με το Βραβείο Ακαδημαϊκής Αριστείας το 2017 για την καταχώρηση της διδακτορικής της διατριβής στο ανώτερο 4% παγκοσμίως. Διδάσκει σε προπτυχιακά και μεταπτυχιακά προγράμματα.

Το ερευνητικό της πεδίο εστιάζεται στη διδασκαλία και εκμάθηση της ελληνικής ως Γ2/ΞΓ, την ελληνική διασπορική ταυτότητα και τη διδασκαλία και εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας για επαγγελματικούς σκοπούς.

Έχει δημοσιεύσει σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά και πρακτικά συνεδρίων. Μέσα από τον ρόλο της ως Επικεφαλής του Προγράμματος Νεοελληνικών Σπουδών έχει ηγηθεί πολλών ακαδημαϊκών προγραμμάτων και διεθνών εποικοδομητικών συνεργασιών με σκοπό την γεφύρωση της Ελληνοαυστραλιανής διασποράς με την Ελλάδα.

Παραδείγματα αυτών των συνεργασιών αποτελούν το πρωτοπόρο χρηματοδοτούμενο πρόγραμμα εκμάθησης ελληνικών στο ξενόγλωσσο προσωπικό του γηροκομείου της Βασιλειάδας το οποίο αποτελεί συνεργασία μεταξύ του Πανεπιστημίου Macquarie και ενός δίγλωσσου οργανισμού φροντίδας ηλικιωμένων, και η πρόσφατη επιτυχή συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων στη συνδιοργάνωση του 7ου Διεθνούς Θερινού Πανεπιστημίου τον Ιούλιο του 2021.

Ο Θανάσης Β. Κούγκουλος είναι Επίκουρος Καθηγητής Σημειωτικής, Λογοτεχνικής Ανάλυσης και Πολιτισμικής Ερμηνείας στο Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Έλαβε διδακτορικό δίπλωμα Νέας Ελληνικής Φιλολογίας από το Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Δημοσίευσε μονογραφίες, μελέτες και άρθρα στους τομείς της Σημειωτικής, της Νεοελληνικής Φιλολογίας, της Λογοτεχνικής Εικονολογίας, της Συγκριτικής Γραμματολογίας, της Λογοτεχνικής Γεωγραφίας και των Πολιτισμικών Σπουδών.

Συμμετείχε σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά συνέδρια (Ελλάδα, Ισπανία, Σουηδία, Τουρκία, Ρουμανία, Αλβανία, Λετονία). Είναι μέλος της Ελληνικής Σημειωτικής Εταιρείας, της International Association for Semiotic Studies, της Ελληνικής Εταιρείας Γενικής και Συγκριτικής Γραμματολογίας, της International Comparative Literature Association (ICLA) και της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας. Δίδαξε Νέα Ελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο Trakya της Αδριανούπολης (Τουρκία).

Εργάστηκε ως φιλόλογος στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και ως μέλος Εργαστηριακού Διδακτικού Προσωπικού στο Δ.Π.Θ. Επίσης, είναι Συνεργαζόμενο Εκπαιδευτικό Προσωπικό στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Δημιουργική Γραφή» του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου.

Πρόσφατα βιβλία του: Η αναπαράσταση του γενέθλιου τόπου στα διηγήματα του Γ. Μ. Βιζυηνού (2020),  Το ελληνικό «λαϊκό» μυθιστόρημα του 19ου αιώνα (2021, επιμέλεια – εισαγωγή), Ελληνισμός και Βαλκάνια – αμφίδρομες σχέσεις: γλώσσα, ιστορία, λογοτεχνία, πολιτισμός (1453-2019). Πρακτικά 4ου Συνεδρίου των Νεοελληνιστών των Βαλκανικών Χωρών (2022, τετράτομο, επιμέλεια μαζί με τον Μ. Γ. Βαρβούνη).

Ο Νικόλαος Λαβίδας είναι Αναπληρωτής Καθηγητής “Διαχρονικής Γλωσσολογίας με έμφαση στην Αγγλική και την Ελληνική” στο Τμήμα Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας (Τομέας Γλώσσας-Γλωσσολογίας) της Φιλοσοφικής Σχολής του ΕΚΠΑ. Πριν από τον διορισμό του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών ήταν Επίκουρος Καθηγητής Ιστορικής Γλωσσολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, μεταδιδακτορικός ερευνητής (με υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών) στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου και το Πανεπιστήμιο Αθηνών και δίδαξε Γλωσσολογία στα Πανεπιστήμια Πελοποννήσου, Πάτρας και Αιγαίου.

Τα ερευνητικά ενδιαφέροντά του περιλαμβάνουν τη γλωσσική αλλαγή, τις (ιστορικές) γλωσσικές επαφές, τα διαχρονικά σώματα κειμένων, το διεπίπεδο σύνταξης-σημασιολογίας.

Έχει συγγράψει τις μονογραφίες The Diachrony of Written Language Contact: A Contrastive Approach (Brill, 2021), Transitivity Alternations in Diachrony. Changes in Argument Structure and Voice Morphology (Cambridge Scholars Publishing, 2009).

Έχει συνεπιμεληθεί τους τόμους (μεταξύ άλλων) Proto-Indo-European Syntax and its Development (John Benjamins, 2015), Major Trends in Theoretical and Applied Linguistics – τόμοι 1-3 (De Gruyter, 2014), και τα ειδικά τεύχη σε διεθνή περιοδικά (μεταξύ άλλων) Morphosyntactic Isoglosses in Indo-European (Poznan Studies in Contemporary Linguistics, 2020), Fragments or Ellipsis or Both? New Challenges and New Perspectives (Acta Linguistica Hafniensia, 2020), Language Contact in the History of English (Linguistics Vanguard, 2020), Typology of Labile Verbs: Focus on Diachrony (Linguistics 52.4, 2014).

Η Λαμπροπούλου Μάρθα είναι Διδάκτωρ της Γλωσσολογίας. Αποφοίτησε από το Τμήμα Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 2006, και είναι επίσης κάτοχος Μεταπτυχιακού στην Εφαρμοσμένη και Θεωρητική Γλωσσολογία.

Η διδακτορική της διατριβή σχετίζεται με τον χώρο της Γνωσιακής Γλωσσολογίας και συγκεκριμένα εστιάζει στην επίδραση της μεταφοράς και της μετωνυμίας στην κατάκτηση γραμματικών φαινομένων.

Έχει εργασιακή εμπειρία στο χώρο της ιδιωτικής και της δημόσιας εκπαίδευσης ως καθηγήτρια αγγλικών, αλλά και στον ακαδημαϊκό χώρο στο Τμήμα Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ως επικουρικό προσωπικό και ως ξένη Λέκτορας στο Τμήμα Ελληνικής Γλώσσας και Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου.

Είναι μέλος της ελληνικής ομάδας επιμέλειας στον εκδοτικό οίκο John Benjamins-Bibliography for metaphor and metonymy.

Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν τη Σημασιολογία και την Πραγματολογία, τη Μορφολογία, τη Γνωσιακή Γλωσσολογία, την Απόκτηση πρώτης και δεύτερης Γλώσσας και τη Μεθοδολογία διδασκαλίας σύγχρονων γλωσσών.

Ο Μιχαήλ Ι. Μαρίνης είναι μεταδιδακτορικός ερευνητής, υπότροφος της Έδρας Μιλτιάδη Μαρινάκη, στο Ohio State University και έχει διδακτορικό στην Γλωσσολογία από το Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζουν στις περιοχές της Μορφολογίας, της Τυπολογίας Γλωσσών, της Γλωσσικής Επαφής, των Νεοελληνικών Διαλέκτων και της γλώσσας των Ελλήνων της Διασποράς.

Ως ερευνητής, (α) συμμετέχει σε σειρά ερευνητικών προγραμμάτων που εκπονούνται στο Εργαστήριο για την Ελληνική Διαλεκτολογία του Ohio State University, (β) έχει συμμετάσχει σε ερευνητικά προγράμματα που εκπονήθηκαν στο Εργαστήριο Νεοελληνικών Διαλέκτων του Πανεπιστημίου Πατρών και (γ) έχει υπάρξει επισκέπτης ερευνητής στην Μορφολογική Ομάδα του Πανεπιστημίου του Surrey.

Έχει διδάξει (α) στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, (β) στην Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου και (γ) στο Τμήμα Λογοθεραπείας του Πανεπιστημίου Πατρών, ενώ έχει προσφέρει προσκεκλημένες διαλέξεις σε μαθήματα Προπτυχιακών και Μεταπτυχιακών Προγραμμάτων Σπουδών Πανεπιστημίων της Ευρώπης και της Αμερικής.

Τού έχουν προσφερθεί υποτροφίες από (α) το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ), (β) το Ελληνικό Ίδρυμα Έρευνας και Καινοτομίας (ΕΛΙΔΕΚ), για την εκπόνηση της διδακτορικής του έρευνας και υποτροφίες διεθνούς κινητικότητας, μεταξύ άλλων, από (γ) την Ευρωπαϊκή Γλωσσολογική Εταιρεία (Societas Linguistica Europaea), την (δ) Γλωσσολογική Εταιρεία της Μεσογείου και (ε) το Πανεπιστήμιο Πρίνστον (Princeton University).

Είναι επισκέπτης καθηγητής Νέας Ελληνικής Γλώσσας και Πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο της Γρανάδας. Παράλληλα, είναι μεταδιδακτορικός ερευνητής Γλωσσολογίας του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης.

Σπούδασε φιλολογία με ειδίκευση στη νεοελληνική λογοτεχνία και εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στον τομέα της γλωσσολογίας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.

Το 2020 εξέδωσε την πρώτη του μονογραφία «Η ΟΔΥΣ[Σ]ΕΙΑ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ. Νεολογικά αθησαύριστα στο έπος του Νίκου Καζαντζάκη» (Κάπα Εκδοτική).

Το 2022 υπέγραψε, σε συνεργασία με την Π. Βασιλειάδη, τον Πρόλογο και το Επίμετρο του αδημοσίευτου έργου «Ο Ανήφορος» του Ν. Καζαντζάκη, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στην ελληνική γλώσσα (εκδ. Διόπτρα).

Επίσης, από το 2017 συνεργάζεται με το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Δημιουργική Γραφή» του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου.

Έχει διδάξει, ακόμη, στο Τμήμα Ελληνικής Φιλολογίας και στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, καθώς και στο Τμήμα Ελληνικής Γλώσσας & Πολιτισμού και στο Τμήμα Θεολογίας του Πανεπιστημιακού Κολεγίου «LOGOS» (Τίρανα, Αλβανία).

Αντικείμενο των ερευνητικών του ενδιαφερόντων και των δημοσιεύσεών του αποτελούν: οι σχέσεις γλώσσας και λογοτεχνίας, οι υφογλωσσικές προσεγγίσεις της λογοτεχνίας, η επιμέλεια κειμένων και οι εκδοτικές πρακτικές αρχειακού υλικού (αδημοσίευτων χειρογράφων, επιστολών, σημειώσεων), η διασκευή και η μετάπλαση λογοτεχνικών έργων σε άλλες φόρμες (θεατρικό κείμενο, κόμικς, λιμπρέτο, σενάριο), οι ψηφιακές ανθρωπιστικές σπουδές.

Στο Πανεπιστήμιο της Γρανάδα (Ισπανία): Καθηγητής βυζαντινής και νεοελληνικής φιλολογίας και διευθυντής: α) του Κέντρου Βυζαντινών, Νεοελληνικών και Κυπριακών Σπουδώνˑ β) της Ερευνητικής Ομάδας «Μελέτες για τον μεσαιωνικό και νεότερο ελληνικό πολιτισμό» (2000/2012)ˑ γ) του μεταπτυχιακού προγράμματος «Μεσαιωνική και νεότερη Ελλάδα» (2004-2012).

Διευθυντής: 3 ερευνητικών προγραμμάτων βυζαντινής και νεοελληνικής φιλολογίας.

Δημοσιεύσεις: 12 βιβλία και περισσότερα από 150 επιστημονικά άρθρα, και επιμελητής 9 συλλογικών τόμων.

Ερευνητικά ενδιαφέροντα: η καταλανο-αραγωνική παρουσία στην Ελλάδα,  βυζαντινή ιστοριογραφία, νεοελληνική λογοτεχνία, ταξιδιωτική λογοτεχνία για τον ελληνικό χώρο, μετάφραση ελληνικά-ισπανικά και αντίστροφα.

Επόπτης: 18 διδακτορικών διατριβών και 46 μεταπτυχιακών εργασιών.

Ιδρυτής και διευθυντής του περιοδικού Estudios Neogriegos (1997-2006)

Ιδρυτής της Ισπανικής Εταιρείας Νεοελληνικών Σπουδών και πρόεδρός της (1996-2001, 2021-σήμερα).

Μέλος των επιστημονικών επιτροπών των περιοδικών: Erytheia (Βυζάντιο και νεότερη Ελλάδα, 1995-2000), Byzantion-Nea Hellas (Βυζάντιο και νεότερη Ελλάδα, 1997-σήμερα), Florentia Iliberitana (κλασική αρχαιότητα, 1990-2000), Música Oral del Sur (Εθνομουσικολογία, 1995-σήμερα).

Πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής: 14 διεθνών συνεδρίων για το Βυζάντιο και τη νεότερη Ελλάδα.

Διευθυντής: 11 εκπαιδευτικών προγραμμάτων για τη βυζαντινή και νέα ελληνική γλώσσα και πολιτισμό.

Πρόεδρος: 6 επιτροπών αξιολόγησης Τμημάτων και 2 επιτροπών πιστοποίησης προγραμμάτων σπουδών σε πανεπιστήμια της Ελλάδας και της Κύπρου.

Μέλος της Επιτροπής Κρατικών Βραβείων Μετάφρασης Λογοτεχνίας του ΥΠ.ΠΟ. (2017-σήμερα).

Η Μωυσίδου Στέλλα – Άλκηστις είναι υπ. Διδάκτωρ – επιστημονική ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Βυζαντινών και Νεοελληνικών Πολιτισμικών Σπουδών στο πανεπιστήμιο Ludwig-Maximilians του Μονάχου στη Γερμανία. Η διδακτορική διατριβή της αφορά στην έρευνα και μελέτη του Ιστορικού Αρχείου του πανεπιστημιακού καθηγητή στο πανεπιστήμιο της Βιέννης, Πολυχρόνη Ενεπεκίδη (1917-2014). Σπούδασε ελληνική φιλολογία στο Α.Π.Θ. και εξειδικεύτηκε στη νεοελληνική και συγκριτική φιλολογία, πραγματοποιώντας τις μεταπτυχιακές σπουδές της στο Π.Ι. και με υποτροφία από το Ι.Κ.Υ. στο πανεπιστήμιο Freie στο Βερολίνο.

Είναι επίσημα διαπιστευμένη καθηγήτρια με πιστοποιητικό Qualified Teacher Status UK από το Βρετανικό Υπουργείο Παιδείας για τη διδασκαλία του μαθήματος της Ιστορίας στα σχολεία της Αγγλίας. Εργάστηκε ως καθηγήτρια στις τάξεις A-Level και GCSE, και στο τμήμα ενηλίκων στο ελληνικό σχολείο στο Cambridge. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου Art Law and Arts Management από το αγγλόφωνο τμήμα του ΔΙ.ΠΑ.Ε.

Μέρος του ερευνητικού της έργου έχει παρουσιάσει στο κοινό ως εισηγήτρια σε πανεπιστημιακά συνέδρια: Senate House – University of London, University of Oxford, Royal Holloway – University of London, University of Birmingham, Lund University, University of Granada, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Μουσείο Καζαντζάκη, Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη – Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης ενώ μελέτες και βιβλιοκρισίες της έχουν δημοσιευτεί στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, διεθνή επιστημονικά περιοδικά, εφημερίδες και πρακτικά συνεδρίων.

Ο Γιώργος Ι. Ξυδόπουλος είναι Καθηγητής Γλωσσολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών, στο οποίο έχει διατελέσει και Πρόεδρος.

Παράλληλα, διευθύνει το μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Σύγχρονες τάσεις στη γλωσσολογία για εκπαιδευτικούς» που προσφέρεται από το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.

Τα τρέχοντα ερευνητικά και διδακτικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στη λεξικολογία (ειδικά και περιθωριακά λεξιλόγια, δανεισμός, εξαγγλισμός), στη λεξική σημασιολογία, στη λεξικογραφία (έντυπα και ηλεκτρονικά ειδικά λεξικά/βάσεις ορολογίας και διαλέκτων) και στην εκπαιδευτική γλωσσολογία.

Έχει συμμετάσχει ως μέλος/υπεύθυνος επιστημονικών ομάδων σε ερευνητικά προγράμματα, ως μέλος επιστημονικών επιτροπών σε διεθνή περιοδικά, εκδοτικούς οίκους και εθνικά και διεθνή συνέδρια και έχει προσκληθεί για διαλέξεις από πανεπιστήμια και άλλους φορείς στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Έχει εποπτεύσει δεκαοκτώ διδακτορικές διατριβές καθώς και δεκάδες μεταπτυχιακές και πτυχιακές διατριβές.

Έχει συγγράψει και επιμεληθεί βιβλία γενικής γλωσσολογίας, έντυπα και ηλεκτρονικά λεξικά, έχει δημοσιεύσει άρθρα του σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά και συλλογικούς τόμους και έχει συμμετάσχει με ανακοινώσεις του σε εθνικά και διεθνή συνέδρια γλωσσολογίας.

Επίσης, έχει συμβάλει, με εκλαϊκευμένα άρθρα, ομιλίες και συνεντεύξεις του, στη διάδοση της γλωσσολογικής επιστήμης στο ευρύ κοινό και στην κατάρριψη των γλωσσικών μύθων και της παραγλωσσολογίας.

Είναι επίκουρος καθηγήτρια Ελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Γρανάδας και μέλος της ερευνητικής ομάδας «Σπουδές μεσαιωνικού και νεοελληνικού πολιτισμού (HUM 728)», η οποία έχει έδρα το Πανεπιστήμιο Γρανάδας και δραστηριοποιείται στα ερευνητικά προγράμματα του Κέντρου Βυζαντινών, Νεοελληνικών και Κυπριακών Σπουδών. Είναι μέλος του εν λόγω κέντρου και συντονίστρια τριών ερευνητικών προγραμμάτων του, μεταξύ των οποίων το πρόγραμμα Ελληνική Λεξικογραφία (σειρά Diccionarios Granada).

Tα ερευνητικά της ενδιαφέροντα επικεντρώνονται κυρίως στη λεξικογραφία, τη μετάφραση, τη νεοελληνική λογοτεχνία, στην κατάκτηση και τη διδασκαλία της Νέας Ελληνικής ως ξένης γλώσσας στην Ισπανία.

Δημοσίευσε άρθρα σε περιοδικά, βιβλία και μεταφράσεις και επιμελήθηκε επτά συλλογικούς τόμους.

Ήταν συντονίστρια επτά διεθνών συνεδρίων και μέλος της οργανωτικής επιτροπής άλλων έξι. Συντονίστρια επίσης τριών εκπαιδευτικών προγραμμάτων ελληνικής γλώσσας, πολιτισμού και μετάφρασης.

Είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού Estudios Neogriegos, διευθύντρια της εκδοτικής σειράς Memorias de los protagonistas del 1821 [Απομνημονεύματα των πρωταγωνιστών του 1821], η οποία άρχισε να υλοποιείται στο Κέντρο Βυζαντινών, Νεοελληνικών και Κυπριακών Σπουδών, με αφορμή την επέτειο των διακοσίων χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση, και μέλος της επιστημονικής επιτροπής των εκδοτικών σειρών Serie de Estudios Neogriegos [Σειρά Νεοελληνικών Μελετών] και Biblioteca del Teatro de Sombras Griego [Βιβλιοθήκη του Eλληνικού Θεάτρου Σκιών].

Ο Γιώργος Παπαναστασίου γεννήθηκε στην Κοζάνη το 1965. Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Φιλολογίας του Α.Π.Θ. (1988), έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην École Pratique des Hautes Études του Πανεπιστημίου της Σορβόνης (1993), και εκπόνησε διδακτορική διατριβή στο Tμήμα Φιλολογίας του A.Π.Θ. (2001).

Η επαγγελματική του σταδιοδρομία ξεκίνησε από το Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών του Α.Π.Θ., όπου εργάζεται από το 1991 και υπηρετεί ως διευθυντής από το 1999. Κατά διαστήματα συνεργάστηκε με το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.

Στο Τμήμα Φιλολογίας του Α.Π.Θ. εκλέχθηκε το 2002 και υπηρετεί σήμερα ως καθηγητής (2022), με αντικείμενο την “Ιστορική Γλωσσολογία με ειδίκευση στην Iνδοευρωπαϊκή Γλωσσολογία”. Διδάσκει μαθήματα σχετικά με την ιστορική γλωσσολογία, την ιστορία της ελληνικής γλώσσας και την ιστορική γραμματική της, την ινδοευρωπαϊκή γλωσσολογία κ.ά.

Συμμετείχε σε συνέδρια για την ελληνική γλώσσα, έχει δώσει σχετικές διαλέξεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, και έχει συγγράψει μονογραφίες και άρθρα σε ελληνικά και ξένα περιοδικά.

Το βιβλίο του Nεοελληνική ορθογραφία: ιστορία, θεωρία, εφαρμογή έλαβε βραβείο της Aκαδημίας Aθηνών (2009).

Συνέγραψε το «Παράρτημα» στο Ετυμολογικό λεξικό της αρχαίας ελληνικής: ιστορία των λέξεων (2022) του P. Chantraine με τις επιβιώσεις και αναβιώσεις αρχαίων λέξεων στη νέα ελληνική.

Είναι συνεπιμελητής της σειράς «Ελληνική γλώσσα: συγχρονία και διαχρονία», που εκδίδει το Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών.

Ο Κυριάκος Παπουλίδης  πραγματοποίησε πτυχιακές σπουδές Θεολογίας στο Ορθόδοξο Θεολογικό Ινστιτούτο Παρισίων και πτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Eθνικό Ινστιτούτο Ανατολικών Γλωσσών και Πολιτισμών (I.NA.L.C.O.) του Πανεπιστημίου Παρισίων III.

Κατά το έτος 2000, ολοκλήρωσε τις διδακτορικές του σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Πανεπιστήμιο Παρισίων IV) με μνεία Άριστα (Summa cum laude).

Εργάστηκε ως εντεταλμένος ερευνητής στο Εθνικό ‘Ιδρυμα Ερευνών της Γαλλίας (CNRS) στην περίοδο 2001-2004 κι ως ερευνητικός συνεργάτης στο Α.Π.Θ. (Φιλοσοφική Σχολή, Τμήμα Φιλολογίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας) κατά την περίοδο 2005-2007.

Στη συνέχεια δηλαδή κατά τη διετία 2007 και 2009 εργάστηκε ως Λέκτορας Νεοελληνικών Σπουδών στο Τμήμα Νεοελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Adam Mickiewicz (Πόζναν, Πολωνία), ενώ από το ακαδημαϊκό έτος 2009-2010 εργάζεται ως Επίκουρος Καθηγητής Νεοελληνικών Σπουδών στο ίδιο πανεπιστήμιο.

Είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Νεοελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Lund της Σουηδίας από το 1988. Έχει επιπλέον διδάξει Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία στα πανεπιστήμια Gothenburg της Σουηδίας (1989-2001) και στο Αμμάν της Ιορδανίας (2004 και 2009).

Τα έτη 1990-1993 συμμετείχε στο ερευνητικό πρόγραμμα GREVOK στο πλαίσιο του οποίου πραγματοποιήθηκε έρευνα σε ηλεκτρονικό σώμα κειμένων των εφημερίδων «Τα Νέα», «Ελευθεροτυπία», «Το Βήμα» και του περιοδικού «Διαβάζω».

Τα έτη 1991-1996 έκανε την ετυμολογία των σουηδικών λέξεων που προέρχονται από την ελληνική, στη σουηδική εγκυκλοπαίδεια Bra Böckers Lexikon. Έχει γράψει άρθρα για την ελληνική γλώσσα, τη λογοτεχνία και τον πολιτισμό στην παραπάνω εγκυκλοπαίδεια, όπως και στην Εθνική Σουηδική Εγκυκλοπαίδεια (Nationalencyklopedin).

Έχει μεταφράσει ελληνική και κυπριακή λογοτεχνία καθώς και τον Διγενή Ακρίτη του Escorial στη σουηδική.

Διεξήγαγε έρευνα με τρεις άλλους συναδέλφους και με χρηματοδότηση του Εθνικού Κέντρου Ερευνών της Σουηδίας, για τον Σουηδό ανατολιστή και ελληνιστή Jacob Jonas Björnståhl (1731-1779). Το 2021 εκδόθηκε ένας συγκεντρωτικός τόμος με τον τίτλο ¨Björnståhls resa : Europa och Konstantinopel 1767-1779¨.

Σήμερα ετοιμάζει την έκδοση του ανέκδοτου ταξιδιωτικού χειρογράφου του Σουηδού πάστορα Adolf Fredrik Sturtzenbecker, ο οποίος περιηγήθηκε τη Μακεδονία, τη Θεσσαλία, την Ήπειρο και τη Βοιωτία, όπου και πέθανε το 1784.

Είναι αρχισυντάκτης και υπεύθυνος έκδοσης του επιστημονικού περιοδικού Scandinavian Journal of Bysantine and Modern Greek .

Η Βάλια Τσάιτα-Τσιλιμένη είναι ειδικός της νεοελληνικής λογοτεχνίας, Επίκουρος στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης, όπου, το 2017, υποστήριξε το διδακτορικό της πάνω σε θέματα ταυτότητας, κοινωνικής κριτικής και λογοτεχνικής γραφής στη λεγόμενη «γενιά του 1920» στην Ελλάδα.

Διδάσκει νεοελληνική λογοτεχνία και γλώσσα στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης.

Για περισσότερες πληροφορίες, δείτε τον εξής σύνδεσμο:

www.unige.ch/lettres/meslo/unites/grecmoderne/corps-enseignant/tsaita-tsilimeni

O Χριστόφορος Χαραλαμπάκης είναι ομότιμος καθηγητής Γλωσσολογίας του ΕΚΠΑ, επίτιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου του Βουκουρεστίου και επίτιμος διδάκτορας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Στις 20 Οκτωβρίου 2022 η Ακαδημία Αθηνών τον εξέλεξε τακτικό μέλος της. Είναι πτυχιούχος (1971) της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης. Το 1976 ανακηρύχθηκε διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Κολωνίας. Δίδαξε ως επισκέπτης καθηγητής στα Πανεπιστήμια Μünster, Αθηνών, Κύπρου, Θράκης, Γρανάδας και Frederick University, Λεμεσός.

Υπήρξε Πρόεδρος του Ανωτάτου Συμβουλίου των Ευρωπαϊκών Σχολείων, Εθνικός εμπειρογνώμονας για τη γλωσσική τεχνολογία στην αρμόδια Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Μόνιμος αναπληρωτής εθνικός εκπρόσωπος στην Επιτροπή Παιδείας του Συμβουλίου της Ευρώπης, Αντιπρόεδρος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου και του Κέντρου Εκπαιδευτικής Έρευνας. Είναι Ισόβιο μέλος του Ριζαρείου Ιδρύματος. Έχουν διοργανωθεί προς τιμή του δύο συνέδρια (Κρητική διάλεκτος, Νίκος Καζαντζάκης) και έχουν εκδοθεί τα σχετικά Πρακτικά.

Οι πρωτότυπες ερευνητικές του εργασίες ανέρχονται σε 200. Από τα βιβλία του ξεχωρίζουν: Νεοελληνικός λόγος (1992), Γλώσσα και εκπαίδευση (1994), Γλωσσαλγήματα (1997), Γλωσσική και λογοτεχνική κριτική (1998), Κρητολογικά μελετήματα (2001), Το γλωσσικό ζήτημα (2019), Η γλώσσα και το ύφος νεοελλήνων λογοτεχνών (2021). Αποκορύφωμα του ερευνητικού του μόχθου αποτελεί το Χρηστικό Λεξικό της Νεοελληνικής Γλώσσας της Ακαδημίας Αθηνών.