Γεννήθηκε το 1968 στο Βαθύρρευμα Τρικάλων. Διδάσκει από το 2010 στο Τμήμα Φιλολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Κατά τη δεκαετία του 2000 είχε εργαστεί ως τακτικός ερευνητής της Νεοελληνικής και Ευρωπαϊκής Λογοτεχνίας στο Τμήμα Γλώσσας και Λογοτεχνίας του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας (Θεσσαλονίκη).

Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα αφορούν κυρίως τη νεοελληνική λογοτεχνία του 19ου και του 20ού αιώνα, τη λογοτεχνία στον τύπο, τη λογοτεχνία στην εκπαίδευση, τη νεοελληνική κριτική, τη βιβλιογραφία και τα περιοδικά λόγου και τέχνης.

Έχει ασχοληθεί με μείζονες και ελάσσονες έλληνες λογοτέχνες (Γεώργιο Βιζυηνό, Γεώργιο Δροσίνη, Ανδρέα Καρκαβίτσα, Κωστή Παλαμά, Μιχαήλ Μητσάκη, Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, Εμμανουήλ Ροΐδη, Γιάννη Σκαρίμπα, Σπυρίδωνα Ζαμπέλιο, Μαρίνο Παπαδόπουλο Βρετό, Πάνο Ηλιόπουλο, Επαμεινώνδα Κ. Κυριακίδη κ.ά.).

Τελευταία του βιβλία: Γιάννης Σκαρίμπας, Το Βατερλώ δυο Γελοίων. Δράμα σε τρεις πράξεις (1939) (Νεφέλη 2017). (Σε συνεργασία με τον Σωτήρη Τσέλικα), Εμμανουήλ Δ. Ροΐδης, Οι ετήσιες επιθεωρήσεις στην «Ώρα» (1878-1889) (Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος 2021). Κωστής Παλαμάς, Διηγήματα (Ίδρυμα Κωστή Παλαμά 2022 – Άπαντα Κωστή Παλαμά, τόμ. 12).

Έχει υπό έκδοση στις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης τον τόμο Εισαγωγή στο έργο του Βιζυηνού: Επιλογή κριτικών κειμένων.